اگر ملاقات ممکن است ، پس چرا بایدمدعی ملاقات راتکذیب کرد؟
بعضیها ملاقات با حضرت را منکرند و می گویند ملاقات امکان ندارد و بر مدعای خود روایاتی را شاهد می آورند که می گویند: اگر کسی مدعی مشاهده و ملاقات با امام زمان(علیه السلام) شد او را تکذیب کنیدو از او نپذیرید. طبق این روایات ما نمی توانیم این نوع ملاقاتها را که در کتب نقل شده بپذیریم. به هرحال ، امر دایر است که ما سخن مردم عادی وغیر معصوم را که مدعی ملاقات هستند، بپذیریم و یا سخن معصوم را که فرمود، مدعی رؤیت و ملاقات را تکذیب کنید، معلوم است که باید به سخن معصوم عمل کنیم نه سخن دیگران.
در پاسخ چنین ادعایی می گوییم:1
اولاً، روایاتی در کار نیست، بلکه طبق تحقیق، یک روایت بیشتر نیست و آن همان توقیع حضرت ولی عصر(علیه السلام) به علی بن محمد سمری شش روز قبل از وفاتش است ، که حضرت در این توقیع به علی بن محمد (نایب چهارم) فرود: دست وپایت را جمع کن و به کسی برای بعد از خودت وصیت مکن، چرا که زمان غیبت کبرا فرا رسیده وتونیز شش روز دیگر از دنیا می روی. در آینده در بین شیعیان کسانی پیدا می شوند که ادعای مشاهدة ما را دارند، بدانید که قبل ازخروج سفیانی و صیحة آسمانی (دو علامت از علائم حتمیة ظهور) هر کسی ادعای مشاهدة ما را داشته باشد، دروغگو و مفتری است.2
فایدة مطرح کردن دیدار با امام زمان(علیه السلام):
ممکن است گفته شود چیزهایی که معمولاً در داستانهای ملاقات با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) مطرح می شود، امور جزئی و ناچیز هستند و شما با نقل این داستانها از عظمت مقام امام و ولایت کبری می کاهید. بنابراین، نقل این نوع داستانها واساساً بحث ملاقات با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) بحث مفیدی نخواهد بود؟
در پاسخ چنین بینشی می گوییم: ما نیز متوجه این نکته هستیم که حضرت بقیه الله الاعظم(علیه السلام) برای اینکه کاسة آبی به دست تشنه لبی بدهد، یا در بیابان گمشده ای را به راه برساند، یا مریض مردنی را شفا دهد، بی خانه ای را صاحب خانه کند، بی فرزندی را با وساطت خود در درگاه الهی فرزند بخشد و امثال اینها، خلق نشده است، بلکه به تصریح دعای ندبه: خلقته لنا عصمتاً وملاذاً ؛ یعنی برای اینکه به وسیله شناختن وپیروی کردن او از انحراف و گناه نجات پیدا کنیم و او پناهگاه ما باشد و ما به وسیله او از ضلالت نجات یابیم واساساً او حجت خدا در زمین است و اگر در زمین حجت خدا نباشند زمین اهلش را هلاک می کند ، خداوند وجود مقدسش را خلق کرده و او را در این عالم نگاه داشته است، ولی ما در روزگاری زندگی می کنیم که مردم حتی نقل همین جریانات وانجام کارهای جزیی از این قبیل را هم نمی پذیرند ودشمنان آن حضرت، آنها را تکذیب می کنند، لذا در برابر چنین برخوردی ناچاریم این نوع ملاقاتها را مطرح کنیم؛ و اساساً در بین متدیّنان معروف است که هر کسی را یارای ملاقات با امام زمان نیست، بلکه تنها کسانی لایق این عنایتند که خود ساخته و مبرّی از هر نوع آلودگی باشند. از این رو، این خود یکی از عوامل تربیتی است که کسی که شوق دیدار دارد چاره ای جز پاک زیستن ندارد، لذا بحث ملاقات نه تنهامفید است، بلکه از بهترین و شیرین ترین و پرجاذبه ترین بحث است
منظور از ملاقات چیست؟
اهل دل وشیفتگان کوی وصال می گویند که ملاقات با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) به چند صورت انجام می گیرد:
الف) ملاقات و ارتباط روحی که بهترین نحوة ارتباطات است، ممکن است دائمی باشد و هیچ گاه فراق و جدایی نداشته باشد، یعنی شخص ملاقات کننده از لحاظ روحی در حدی است که هم سنخ و هم گون با امام عصر(علیه السلام) است و به گونه ای است که همیشه خود را در محضر مولایش می بیند و متنعم به نعمت هدایت معنوی حضرت مهدی است . اینان افرادی هستند که جانشان با جانف جانان همراه و محو در جمال مولا هستند.
ب) ملاقات در عالم رؤیا انجام گیرد یعنی در خواب به محضر مولا برسند.
ج) امام زمان را با همین بدن ظاهری و مادی ملاقات نمایند.
منظور از بحث ملاقات با امام زمان که معمولاً درکتابها مطرح است و قصص و حکایاتی که در مورد ملاقات اشخاص متدین و مؤمنان خالص با حضرت مهدی(علیه السلام) گفته می شود ملاقات با بدن ظاهری است که دراین دنیا زندگی
می کند، نه ملاقات روحی و نه در عالم رؤیا، یعنی افراد بیشماری در طول غیبت با همین بدن مادی به محضر مولایشان با بدن مادی رسیده اند و جمال حضرت را با چشم سر مشاهده کرده و چه بسا دستوراتی گرفته و مشکلاتشان را رفع کرده اند. این خود بهترین دلیل بر اثبات وجودمبارک آن حضرت است
فایده نقل و بازگو کردن این گونه قضایا چیست ؟
از همان اوایل غیبت کبری تا به حال یکی از کارهائی که علما و بزرگان تشیع به آن اهمیت داده اند این بوده است که قضایا و حکایات افرادی که آن حضرت را زیارت نموده و یا در خواب و مکاشفه دیده اند و توسلی داشته و اثرات توسلشان را احساس کرده اند در کتابهایشان نقل نمایند .
در این زمینه کتابهای بسیاری را می توان نام برد و از جمله کتابهائی که در آن دوره های اخیر نوشته شده است بخشی از کتابهای ارزشمند بحار الانوار علامه مجلسی . تبصره الولی علامه بحرانی . جنه الماوی. دارالسلام و نجم الثاقب که هر سه از محدث نوری هستند می باشد . و غیر از اینها اگر بخواهیم نام تمامی کتابها را ذکر کنیم از حوصله این مقدمه خارج است .
حال روی چه دلیلی این کاررا می کردند ؟ طبعا آثار و خواص اعتقادی علمی و اخلاقی زیادی در نقل آنها است .که اینطور به آن اهمیت داده شده است یعنی در خصوص اعتقاد به امام عصر نقل این قضایا موجب تقویت اعتقاد و ایمان شیعیان و حتی غیر شیعیان و غیر مسلمانان می شوند . از طرفی پشتوانه بسیار محکمی برای مردم خواهد بود که در شداید و فشارهای زندگی به ان منبع قدرت الهی و حلال مشکلات و امام مهربان امت متوسل شوند . لااقل در زیر بار فشارها ایمان خود را از دست ندهند و بتوانند با آرامش و سلامت از مشکلات خارج شوند . ضمن اینکه نقل قضایای تاریخی که واقعیت هم داشته باشند روح انسان را می سازد . همان طوری که مولی امیر المومنین حضرت علی بن ابیطالب (علیه السلام) امام حسن (علیه السلام) را به خواندن تاریخ توصیه می فرمایند . و بلکه خدای تعالی در قران کریم می فرماید :
فاقصص القصص لعلهم یتفکرون .* ( حکایت گذشتگان رابرای مردم نقل کن تا به فکر ترقی و رشد خود بیافتند .)
http://mouood.org/content/view/382/3
در نقد جمله آقای ناطق نوری
((((متأسفانه بعضی ها دکان باز کرده اند. در طول تاریخ حتی علما و مراجع بزرگ و در رأس آنها امام خمینی (ره) از این ادعاها نداشتند. اگر بنا باشد کسی به ولایت نزدیک باشد و کارشناس و اسلام شناس و دین شناس و فقیه باشد، نزدیک تر و بالاتر از امام کسی نیست.
متأسفانه یک آدم عوام و بی سواد که حتی بلد نیست قرآن را از رو بخواند با قیافه ای روحانی و با نورانیت ظاهری خود و یک مشت کلاش و حقه باز از احساسات مردم سوء استفاده کرده و به عوام فریبی پرداخته اند.)))
باید بگویم آیا آدم عوام و بی سواد حق تشرف ندارند و فقط علما و مراجع بزرگ این حق را دارند
یا باید بگوییم اطاعت از مرجع تقلید در فروع دین در زمان غیبت واجب هست
در غیبت کبری خداوند حکیم، امّت اسلامى را به حال خود رها نکرده و آنان را بدون تکلیف نگذاشته است. این نایبان عام هستند که وظیفه اداره و سرپرستى امّت اسلامى را بر عهده دارند و باید به این کار ادامه دهند تا آن را به حضرت صاحب الامر- عجل الله تعالی فرجه الشریف- تحویل دهند.
خود امام مهدى (عج) نیز در پاسخ به سؤالى که از آن حضرت در مورد تکلیف شیعه در دوران غیبت، شده بود، مى فرماید: «امّا الحوادث الواقعه فارجعوا فیها إلى رواه حدیثنا; فأنّهم حجّتى علیکم و أنا حجه اللهامّا در حوادثى که رخ مى دهد، به راویان احادیث ما مراجعه کنید. آنان، حجّت من بر شما هستند و من حجت خدا هستم...».
از طرفی با دقت در قضایا و تشرفات مختلفی که از کتابهای معتبر و افراد موثق نقل می شود و به ما رسیده است این نکته روشن می شود که صاحبان آنها گاه علمای بزرگ و معروف گاه افراد صالح و متقی گاهی افراد معمولی بعضا افرادی از اهل سنت و حتی بعضی از کفار بوده اند . به همین جهت واز اختلاف حالات و روحیات این افراد معلوم می شود که تشرف به محضر مبارک آن حضرت اختصاص به هیچ قشر و گروهی نداشته و ندارد . ضمن اینکه معلوم می شود تشرف به محضر ایشان معمولا هیچ فضیلتی رابرای انسان ثابت نمی کند . یعنی نمی توان گفت که هر کس آن حضرت را ملاقات کرده است انسان صالح با ورع و کاملی است . اگر چه خود این موضوع از افتخارات او خواهد بود زیرا همینکه فردی چشمش به جمال نورانی مولای انس و جان حضرت بقیه الله بیافتد افتخاری عظیم نصیبش شده است . البته از این مطلب هم نباید چشم پوشی کرد که قسمت عمده این افراد کسانی هستند که شوق زیارت مولایشان آنها را به فکر مداومت بر عملی انداخته و بالا خره در پایان عمل یا دراثنای و گاهی در ابتدای کار به حضور پر برکت امام زمان مشرف شده اند . البته عده ای هم بخاطر مشکلاتی که داشتند به آن سرور متوسل شده اند و حضرت به طریق مختلف از آنها دستگیری نموده اند .
ولی در نهایت ازاکثر قضایا می توان حداقل به این مطلب معتقد شد که :
به فکر دیدار آن حضرت بودن و یا متوسل شدن به ایشان و امثال اینها در بسیاری از اوقات موجب شرفیابی به حضورشان می شود .
نیابت خاص و عام
بعد از آغاز غیبت صغری، امام مهدى - عجل الله تعالی فرجه الشریف- افرادى امین و مورد اعتماد را با نام و نشانى خاص که بین شیعیان شناخته شده بودند، به عنوان نایب خویش در بین مردم، انتخاب کردند. این افراد، واسطه ى آن حضرت و شیعیان بودند و یکى بعد از دیگرى، عهده دار منصب نیابت شدند.
عمده ترین وظایف این افراد عبارت بود از:
1- انتقال سؤال ها و مشکلات مردم به محضر امام زمان-علیه السلام- و رساندن جواب آن حضرت به مردم.
2- بر طرف کردن مشکلات علمى یا اقتصادى و اجتماعى شیعیان.[1]
3- سازمانْ دهى و کلا و اخذ و توزیع اموال متعلّق به امام-علیه السلام- در میان مردم.[2]
4- مبارزه با مدّعیان دروغین نیابت و وکالت امام مهدى (عج).[3]
5- مسئولیت هاى دیگرى که از سوى امام زمان (عج) بر عهده ى آنان گذاشته مى شد.
نایبان خاصّ امام زمان (عج) در زمان غیبت صغری چهار نفر بودند: عثمان بن سعید; محمد بن عثمان; حسین بن روح; على بن محمد سمرى. هر یک از اینان در شهرهاى مختلف، براى خود، نمایندگانى داشتند.[4]
اولا در مورد این جمله
((عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: هر کسی ادعا کند که من آقا را دیده ام و از نظراتش اطلاع دارم و آقا در مورد فلان مسئله فلان پیغام را داده، دروغگو است.))
خود آقا امام زمان در نامه به نائب چهارم علی بن محمد سمری فرمودند :
ای علی بن محمد سمری خداوند برادران دینی تو را در مصیبت تو اجر عظیم دهد تو بعد از شش روز از دنیا می روی امر خود را جمع کن و آماده باش و به احدی وصیت برای نیابت نکن همانا غیبت کبری واقع گردید و مرا ظهوری نخواهد بود مگر به اذن خداوند متعال و این ظهور بعد از این است که غیبت طول بکشد و دلها را قساوت می گیرد و زمین پر از ظلم و ستم می شود و می آیند بعضی از شیعیان من که ادعای مشاهده مرا می نمایند آگاه باشید که هر کس پیش ازخروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعای مشاهده کند او کذاب و افترا زننده است و لا حول و لا قوهالا بالله العلی العظیم.
از لفظ «مفتر» منظور حضرت، صرف دیدار و ملاقات نیست بلکه دیداری است که همراه با نیابت باشد، مثل اینکه شخصی مدعی نیابت خاصه می شود و می گوید: من امام ـ علیه السلام ـ را مشاهده می کنم و حضرت من را وکیل خود قرار داده است و شما باید در کارها به من مراجعه کنید، حضرت چنین ادعایی را دروغ و افترا خوانده است. اصل صدور توقیع نیز در مقام نیابت است و امام ـ علیه السلام ـ به علی بن مهر سمری فرموده است که کسی را از جانب ما نصب مکن زیرا دوران غیبت صغرا و و نیابت خاصه به پایان رسیده است، در چنین شرایطی اگر کسی ادعای مشاهده و رؤیت داشته باشد معلوم است که منظورش مشاهده حاکی از نیابت نمی باشد.
نتیجه اینکه: از نظر بیشتر علما و اهل تحقیق، میان نقل حکایات تشرفات و توقیع تضادی وجود ندارد و با توجیه مفاد توقیع این مسأله قابل جمع است. «بنابراین هم شرفیابی اشخاص به حضور آن حضرت ثابت است و هم کذب و بطلان ادعای کسانی که در غیبت کبری ادعای سفارت و نیابت خاصه و وساطت بین آن حضرت ـ علیه السلام ـ و مردم را می نمایند. معلوم است».
بنا براین جمله هر کسی ادعا کند که من آقا را دیده ام دروغ می گوید درست نیست
هر کس ادعای نیابت خاص کند دروغگوست...طبق فرمایش خود آقا
در تشرف علی بن ابراهیم بن مهزیار امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه ـ که پسر مهزیار نقل میکند که پس از توسلات عدیدهای در یک سفر در جستجوی آن وجود مقدس به مکه مشرف میشود شبی در مسجدالحرام مقابل درب کعبه شخص وارستهای را میبیند که پس از سلام و معرفی خود به اینکه از سوی حضرت مأمور بردن پسر مهزیار به جهت پابوسی حضرت بقیه الله ـ عجل الله تعالی فرجه ـ است، از پسر مهزیار میپرسد: چه چیزی را طلب میکنی ای ابالحسن؟
گفتم: امامی که محجوب و مخفی از عالم است.
گفت: او از شما پوشیده و مخفی نیست و لکن اعمال بد شما او را از شما پوشانده و مخفی ساخته است.
پس آنچنان که از کلمات گهربار خود آن وجود مقدس دانسته میشود تنها چیزی که نمیگذارد به آن حضرت نزدیک شویم مشاهده کنیم اعمال سوء ماست که آن مولا را ناراحت میسازد در حقیقت علّت اصلی این حجاب بین ما و آن حضرت در خود ماست. معصیت خدا سبب میشود که دل و قلب انسان از محبت خاندان وحی خالی گردد و بعد روحی و جسمی از آقا امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه ـ پیش آید و اعمال شایست ما این اتصال روحی با امام را از بین برده و سبب دور شدن ما از آن وجود مقدس میگردد.
منبع مطالعاتی :
http://www.andisheqom.com/Files/mahdi.php?idVeiw=1769&level=4&subid=1769
ابتدا متن درج شده سخنان ایشان را ببینید و به جمله های رنگی توجه کنید:
در پست های بعدی نقد ها را می گذارم.
((ناطق نوری: مسئولین نظام عملکردها وسخنانشان رابه امام زمان نسبت ندهند
مهدویت: عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از مسئولین نظام خواست تا سخنان و عملکرد خود را به امام زمان (عج) نسبت ندهند.
به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر ناطق نوری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در مراسم احیای شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در حرم مطهر حضرت امام خمینی (ره) گفت: حضرت علی (ع) به جرم عدالتخواهی، حق گویی و مبارزه با ظالمان و ستمگران، منحرفین و متحجرین به خاک و خون غلطید.
وی با گرامیداشت یاد و خاطره بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی، یادگاران ایشان و شهدای انقلاب اسلامی به تبیین فلسفه غیبت امام زمان (عج) و تشریح وظایف شیعیان در دوران غیبت پرداخت و اظهار داشت: به ما آموخته اند در دوران غیبت امام عصر (عج) منتظر حضرت باشیم. جمکران برویم و دعای فرج بخوانیم و متأسفانه به همین قدر اکتفا کرده ایم. در حالیکه زندگی آن بزرگوار ابعاد مختلفی دارد و در طول دوران غیبت سوالات و ابهامات زیادی مطرح شده است که متأسفانه به این سوالات پاسخ نداده ایم و رفع ابهام نکرده ایم.
وی تأکید کرد: جامعه ای که مرکز ثقل تشیع و مختص امام زمان (عج) است نباید آگاهی و معرفت کمی نسبت به حضرت ولی عصر داشته باشد. همین ناشناخته ماندن ابعاد زندگی آن بزرگوار سبب شده که عده ای شیاد، کلاهبردار و هوسران از باورهای مردم و از ناآگاهی و بی اطلاعی جامعه سوء استفاده کنند.
حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری با بیان اینکه امروز مدعیان دروغینی پیدا شده که با ادعای دروغین خود جامعه را به انحراف می کشانند، گفت: علما، مروجین، مبلغین و محققین اسلامی مسئول انحراف جامعه هستند. متأسفانه در دوران پیامبر (ص) و ائمه (ع) یعنی دوران پیش از تولد و غیبت امام عصر (عج)، حساسیت ائمه اطهار (ع) و علما و مسلمانان بیشتر از دوران بعد از غیبت به ویژه در دوران معاصر است. اگر جامعه ما از مسایل اطلاع نداشته باشد آن وقت چند نفر شیاد جمع می شوند و از این مسئله سوء استفاده می کنند.
وی با اشاره به نحوه ولادت و ارتباط امام (عج) با شیعیان در دوران غیبت صغری و کبری اظهار داشت: در دوران غیبت کبری هر کسی از زمان ظهور حضرت خبر می دهد، دروغ می گوید. خود حضرت(عج) زمان دقیق ظهور خود را اعلام نکرده اند بلکه گفته اند وقتی زمین پر از ظلم شود، ظهور می کنم حالا مصداق این ظلم چیست، ما نمی دانیم.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: هر کسی ادعا کند که من آقا را دیده ام و از نظراتش اطلاع دارم و آقا در مورد فلان مسئله فلان پیغام را داده، دروغگو است.
وی با بیان اینکه از همان زمانی که دوران غیبت حضرت آغاز شد، شیادی هم شروع شد، گفت: حتی بعضی از شیادها جزو صحابه های حضرت امام هادی (ع) و امام حسن عسگری (ع) بودند، شیادها وقتی می بینند مردم پذیرای سخنان دروغ هستند، ادعا می کنند و متأسفانه ادعایشان مورد توجه واقع می شود.
وی افزود: ادعای ارتباط با امام زمان از قرن سوم تا قرن سیزدهم فروش کرد تا اینکه فردی به نام شیخ احمد احسایی ادعای نیابت امام زمان کرد و بعد از آن شاگردان او از عوام بودن مردم استفاده و ادعای ظهور و نبوت کردند.
وی با بیان اینکه بهترین راه سعادت حرکت در راه امامان معصوم (ع) است، گفت: ائمه اطهار (ع) برای ما اسوه و الگو هستند و بعد از آنها جانشینانشان الگو هستند. در دوران غیبت باید به کارشناسان دینی رجوع کرد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به ادعاهای دروغین موجود در جامعه در دوران غیبت حضرت اظهار داشت: متأسفانه بعضی ها دکان باز کرده اند. در طول تاریخ حتی علما و مراجع بزرگ و در رأس آنها امام خمینی (ره) از این ادعاها نداشتند. اگر بنا باشد کسی به ولایت نزدیک باشد و کارشناس و اسلام شناس و دین شناس و فقیه باشد، نزدیک تر و بالاتر از امام کسی نیست.
وی اظهار داشت: متأسفانه یک آدم عوام و بی سواد که حتی بلد نیست قرآن را از رو بخواند با قیافه ای روحانی و با نورانیت ظاهری خود و یک مشت کلاش و حقه باز از احساسات مردم سوء استفاده کرده و به عوام فریبی پرداخته اند.
وی با بیان اینکه بر عالمان دینی واجب است تا جلوی افراط و تفریط ها را بگیرند، اظهار داشت: این کشور، کشور امام زمان (عج) است، جای خود دارد. این را امام راحل هم می گفت اما معنای این عبارت این نیست که هر کاری می کنیم به امام زمان (عج) نسبت دهیم و از ناحیه او بدانیم.
وی افزود: برای ما مسئولین نظام حتی مهم است که در عملکردها و سخنانمان چیزی را به مقام رهبری نسبت ندهیم. امام زمان (عج) که بالاتر و مهم تر است نباید بگوییم کار، کار امام زمان است. کار ما نقصان دارد. آن وقت ممکن است عده ای پیدا شوند و مشکلات را به حساب امام زمان بگذارند.))
خبرگزاری شبستان
31 شهریور 1387
http://www.shabestannews.com/newsdetail.asp?newsid=87063013543910&code=