برائت از دشمنان‏

آنکه بیندیشد از فرجام [بد] دور گردد . [امام علی علیه السلام]

تا ظهور ...

یکشنبه 87 شهریور 10 , ساعت 2:39 عصر

ج - برائت از دشمنان‏
برائت از دشمنان خدا شرط ولایت خدا و رسول اوست، زیرا قلب‏انسان نمى‏تواند حامل دو نوع ولایت و جایگاه دو نوع محبّت متضادباشد، و هر انسان هم جز یک قلب بیشتر ندارد.
خداوند مى‏فرماید:
)لاَ تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُواآبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُم‏بِروحٍ مِنْهُ وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ‏وَرَضُوا عَنْهُ أُولئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلاَ إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(302)).
»هیچ قومى را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمى‏یابى که با دشمنان خداورسولش دوستى کنند، هرچند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندان‏شان‏باشند، آنان کسانى هستند که خدا، ایمان را بر صفحه دلهاى‏شان نوشته، و با روحى‏از ناحیه خودش آنها آنها را تقویت فرموده، و آنها را در باغهایى از بهشت وارد مى‏کندکه نهرها از زیر درختانش جارى است، جاویدانه در آن مى‏مانند. خدا از آنها خوشنوداست و آنان نیز از خدا خوشنودند. آنها حزب اللَّه‏اند بدانید حزب اللَّه رستگارانند.«
بدین ترتیب وابستگى به خط مکتب، مستلزم این است که دل باید ازهمه انواع وابستگى‏هاى دیگر، حتّى وابستگى خانوادگى معارض باولایت خداوند، پاک شود.
قرآن کریم از دوستى و مودّت با دشمنان خدا و رسول منع کرده است،زیرا آنان به حق و حقیقت، کفر ورزیدند و مؤمنین را از سرزمین‏شان‏اخراج کردند. و دشمن تو همان کسى است که مخالف ارزشها و منافع توباشد. خداوند مى‏فرماید:
)یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاءَ تُلْقُونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْکَفَرُوْا بِمَا جَاءَکُم مِنَ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِیَّاکُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِن کُنتُم‏خَرَجْتُمْ جِهَاداً فِی سَبِیلی وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِی تُسِرُّونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَاأَخْفَیْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن یَفْعَلْهُ مِنکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ(303)).
»اى کسانیکه ایمان آورده‏اید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید شمانسبت به آنان اظهار محبّت مى‏کنید، در حالیکه آنان به آنچه از حق براى شما آمده کافرشده‏اند، و رسول اللَّه و شما را بخاطر ایمان به خداوندى که پروردگار همه شماست ازشهر و دیارتان بیرون مى‏رانند. اگر شما براى جهاد در راه من و جلب خوشنودیم‏هجرت کرده‏اید با آنان پیوند دوستى بر قرار نسازید. شما مخفیانه با آنها رابطه‏دوستى بر قرار مى‏کنید در حالیکه من به آنچه پنهان یا آشکار مى‏سازید از همه‏داناترم، و هر کس از شما چنین کارى کند از راه راست گمراه شده است.«
اینکه انسان در ولایتها، گرایشها و محبّتهاى خود دچار دوگانگى‏وتضاد شود، از خطرناکترین بیماریهاى جامعه است، و باید با تمام توان بااین آفت مبارزه شود؛ زیرا همین بیمارى، محور نفاق و دورویى، ریشه‏فساد سیاسى و علّت ضعف و ناتوانى در جامعه است.

نوشته شده توسط یاس | نظرات دیگران [ نظر]

درباره وبلاگ