پرسش: حضرت زینب کبرا(علیها السلام) در برابر یزید به چه آیه اى استدلال فرمود؟

پاسخ: پس از شهادت امام حسین(علیه السلام)، زنان و فرزندان آن حضرت را به اسارت کوفه بردند که در آن جا حضرت زینب(علیها السلام)یک سخنرانى آتشین بر ضد0 کوفیان و قاتلان امام حسین(علیه السلام) و فرزندان و یاران او، ایراد مى کند، سپس از آن جا، آنان را به شام مى برند. در آن جا حوادث غم بار و جان سوزى رخ مى دهد. یکى از آن ها، آوردن زنان و دختران امام حسین(علیه السلام) و امام سجاد(علیه السلام)به دربار یزید است. در آن مجلس ـ که یزید براى نشان دادن پیروزى خودش برپا کرده بود ـ یزید سر بریده امام حسین(علیه السلام) را در طشت مى نهد و با زدن چوب بر لب و دندان مبارک آن حضرت، اشعارى درباره این که اصلا وحى و دین و اسلام وجود ندارد و کشتن امام حسین(علیه السلام) انتقام از کشته هاى قریش در جنگ هاى بدر و احد است. در این هنگام حضرت زینب کبرا(علیها السلام) که به ظاهر اسیر در دست یزید بود ـ بر مى خیزد و یک سخنرانى کوبنده بر ضد0 یزید و دستگاه حکومت بنى امیه ایراد مى کند و آنان را رسوا مى نماید. آن شیر زن تاریخ کربلا، در ضمن سخنرانى خود به دو آیه قرآن استدلال مى کند:

          1. «ثُم0َ کانَ عـقِبَةَ ال0َذینَ اَســوا الس0واى اَن کَذ0َبوا بِـایـتِ الل0هِ وکانوا بِها یَستَهزِءون ;(روم،10) سپس سرانجام کسانى که اعمال بد مرتکب شدند به جایى رسید که آیات خدا را تکذیب کردند و آن را به مسخره گرفتند.»

اشاره به این که کارهاى بد یزید او را به جایى رساند که وحى و دین و قرآن و پیامبر و اسلام را تکذیب نمود و به مسخره گرفت.

2. «ولا یَحسَبَن0َ ال0َذینَ کَفَرُوا اَن0َما نُملى لَهُم خَیرٌ لاَِنفُسِهِم اِن0َما نُملى لَهُم لِیَزدادُوا اِثمـًا ولَهُم عَذابٌ مُهِین ;(آل عمران،178) آنان که کافر شدند ]و راه طغیان را پیش گرفتند [تصور نکنند اگر به آنان مهلت مى دهیم، به سودشان است. ما به آنان مهلت مى دهیم فقط براى این که بر گناهان خود بیفزایند و براى آنان عذاب خوارکننده اى ]آماده شده [است.»

اشاره به این که اى یزید، خیال نکن این چند روزى که خدا به تو مهلت داده است، به سود تو مى باشد. خدا این مهلت را داده تا بیش تر گناه کنى و در نتیجه دچار عذاب بیش ترى شوى.•

پاورقی:

ر.ک: فصلنامه کتاب نقد، ش 2 و 3. بهار و تابستان 76، ص 300 ـ 306.