قسمت اول زیارت:
 سلام بر انبیاء الهی از آدم تا خاتم به همراه برخی ویژگی های ایشان. امام (عج) در این قسمت از زیارت با سلام بر آدم شروع می کند و از آدم تا خاتم به23 تا از انبیاء اشاره می کنه و بعد هم امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع).

به بعضی سلام ها توجه کنید: «سلام بر آدم؛ برگزیده ی خداوند از میان خلایق، ... سلام بر نوح؛ همو که دعایش مستجاب شد، ... سلام بر ابراهیم؛ که خدا مقام دوستی خاص خویش را بدو عطا فرمود و ...»

وجه مشترک همه ی این سلام ها حسینی است. چرا؟! زیرا هر کدوم از انبیاء اگر به مقام خاصی رسیده اند یا دارای یه ویژگی منحصر به فردی شده اند، امام حسین(ع) را واسطه ی فیض خودشون با خدا قرار داده اند. روایاتی از معصومین(ع) رسیده که وقتی خداوند آدم رو خلق کرد و روح تو بدنش دمید آدم بلند شد و در اطرافش پنج نور رو دید (نور پیامبر و اهل بیت به تصریح خود پیامبر(ص) اولین چیزی بوده که خدا خلق کرده)  و از خدا در مورد انها سوال کرد. خدا هم اسامی ایشان را  گفت و آدم عرض کرد خدایا اسم هر کدوم از اینا برای من شیرینه ولی این حسین کیه که وقتی اسمش را شنیدم این قدر قلبم به تپش افتاد؟ و در ادامه ی روایت اومده که خداوند داستان کربلا را همونجا واسه آدم شرح داد و آدم اولین قطرات اشکش رو واسه امام حسین(ع) ریخت.

در روایت داریم که وقتی آدم به زمین تبعید شد تا مدتها توبه اش قبول نمی شد تا این که جبرییل بهش یاد داد که اگه خدا را به اسم پنج تن قسم بدی توبه ات قبول می شه و این طور هم شد.

 بخش دوم این زیارت
 از سلام بر امام حسین(ع) شروع می شود. اوصاف ایشان و یاران باوفایشان تو قالب سلام های این زیارت حدود 75 سلام را در بر می گیره ذکر شده. سلام هایی که هر کدومشون یه دنیا زیبایی و سوز و گداز داره. به این تعابیر دقت کنید: «سلام بر کسی که خداوند شفا را در تربت او قرار داد، سلام بر کسی که دعا زیر گنبد او مستجاب است، ... سلام بر فرزند زمزم و صفا، سلام بر آن پیکر به خون غلتیده، ... سلام بر او که ملائک آسمان بر او گریستند، ... سلام بر گریبان های چاک چاک، سلام بر لبان خشکیده، سلام بر جان های بلا رسیده، ... سلام بر خون های جاری، سلام بر اعضای قطعه قطعه، سلام بر سرهای بر فراز نی،  ...»

امام زمان اول جد غریبش رو به آدم ها معرفی می کنه؛ فرزند زمزم، فرزند بهشت برین، کسی که جبریل به او افتخار می کنه، کسی که میکائیل تو گهواره با او حرف می زد و ... بعد در همون حین کم کم اذهان رو می کشه به یه سمت و سویی که بگه آی انسان های آزاده و منصف یه همچین کسی رو این طور کشتن. فرزند رسول خدا، علی مرتضی، فاطمه ی زهرا و خدیجه ی کبری را این طور قدر دانستند.

امام در قالب این سلام ها گهگاه اشاره ای هم به شهدای کربلا دارد، برای مثال گریزی به علی اکبر، علی اصغر، بدن های پاره پاره، زنان بی پناه و جان های بلارسیده هم می زنه و عبور می کنه. اما از اول تا آخر زیارت محور؛ حسینه که خود این حسین هم همانگونه که تو بخش های دیگه بهش می پردازیم حول یه محور تمام شخصیتش رو شکل داده و اون هم چیزی نیست جز، الله.

متن کامل و زیارت ترجمه ناحیه مقدسه  :

http://www.jamkaran.info/moton/nahiyeh/index.htm